Eemlepel geeft Amersfoorts snoeihout een nieuwe betekenis in de stad. Geen gebruiksvoorwerp is zo gewoon en alledaags als een lepel. Het is – na het mes – één van de oudste uitvindingen van de mens. Op een creatieve, sociale en duurzame manier houdt Maurits Sengers Amersfoorts afvalhout ‘levend’ in onze eigen omgeving.

Vanuit zijn werk als vormgever bij Vormkracht in De Nieuwe Stad is Eemlepel op een natuurlijke manier gegroeid. De lepel vormt voor Maurits hierbij een ingang om mensen bewust te maken van wat je kunt met hout uit je eigen omgeving. ‘Een lepel gebruik je dagelijks. Klein of groot, door het zelf te snijden krijgt iedere lepel een eigen identiteit. Die van de maker.’ Maurits is met Eemlepel steevast te vinden op de streekmarkten op de Oliemolenhof. Lange tijd was dat vooral om anderen te enthousiasmeren en niet voor de verkoop. ‘Snijden kun je op elke plek doen. Thuis, op de camping, tijdens een buurtfeestje; het is een bezigheid waarbij je verhalen ‘op kunt lepelen’. En mensen krijgen het besef dat je het hout van de gesnoeide bomen een nieuwe bestemming kunt geven waarbij ook het verhaal van de stadsboom verteld wordt. Daar ging het mij om.’

Ondertussen heeft hij er wel voor gekozen om zijn lepels te verkopen, onder andere vanwege de ‘fans’ die bij de streekmarkten specifiek voor zijn nieuwe lepels kwamen. Ook bij Het Lokaal zijn de lepels te koop. In coronatijd bedacht Maurits een nieuw concept: de Zoom Survival Kit, uitjehoofdinjehanden.nl Een gezonde bezigheid wanneer je uitgezoomd bent in de online bubbel. Een box met lepelsnijgereedschap én een verse bundel lokaal hout zodat je direct aan de slag kunt.

De spiegelende werking van lepelsnijden
Met workshops zet Maurits het lepelsnijden ook in als een vorm van coaching en teambuilding. ‘Het is heel mooi om te zien welke patronen zichtbaar worden als je een groep mensen zonder vaardigheden en kennis laat lepelsnijden. Hoe pak je zo’n nieuw project aan? Je start als team allemaal op hetzelfde niveau. Het vormt een soort spiegel voor patronen die ook in je werk terugkomen.’ Ook in workshops met ouders en kinderen – vanaf 12 jaar – is het volgens Maurits mooi om te zien hoe de ouder/kind verhouding is. ‘Waar ouders zich eerst zorgen maken om het kind, of alles wel goed gaat met het scherpe gereedschap, volgt even later een wending waarbij het prachtig is om te zien hoe het kind de ouder gaat helpen en verantwoordelijkheid pakt.’

Waar komt het hout vandaan?
De lepels worden gesneden uit snoeiresten. Het meeste hout dat Maurits gebruikt is afkomstig van zijn goede vriend Cees, een hovenier uit Amersfoort. ‘Wilgen zijn heel geschikt om je eerste lepel van te maken omdat het een zachte houtsoort is. Het wilgenhout krijg ik van de Knotploeg in Hoogland-West. Zij onderhouden de vele knotwilgen bij de boeren in het prachtige buitengebied van Amersfoort. Sinds twee jaar wordt de fruitboomgaard van Paleis Soestdijk onderhouden door een enthousiaste groep mensen uit Soest. Van het hout van appel, peer en walnoot snij ik lepels met een kroontje erop; Koninklijke lepels van koninklijk hout.’ Inmiddels is in de omgeving bekend hoe Maurits met Eemlepel een tweede leven geeft aan het hout en krijgt hij vaker ‘bijzonder hout’ aangeboden. Zo ook de beuk die jaren voor het stadhuis in Amersfoort stond. ‘De boom was ziek en moest gekapt worden. Ik kreeg mooie verhalen van mensen. Zo vertelde een dame mij dat haar moeder als kind altijd op zondag met haar vader onder die rode beuk ging wandelen. Ik heb voor haar moeder als aandenken een lepel van die boom gemaakt. Toen ik de lepel aan haar gaf kwamen de verhalen van vroeger als vanzelf weer naar boven.’

Als lepelsnijder heeft Maurits een eigen signatuur. Hij snijdt er graag symbolen of gezichten van dieren in, daarnaast krijgen ze allemaal een klein Eemlepel brandmerkje. ‘Ze hebben bij mij ook vaak een noest of iets afwijkends. Ik hou van dat unieke en authentieke, je kunt zien dat het geen massaproduct is.

Meedoen aan een Eemlepel  workshop? De eerstvolgende is op 17 april 2021.